Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego - 21 maja 2020.

Drodzy Parafianie,

* Dzisiaj w południe ze wzruszeniem wysłuchałem bicia dzwonów z naszego kościoła Sainte Ségolène, mając świadomość, że w nocy z wtorku na środę pożar mógłby bezpowrotnie zniszczyć nasz kościół. Kościół nie tylko nie uległ pożarowi, ale - jak dotąd - nie zauważamy żadnych uszkodzeń czy to z powodu ognia, wody, czy też wysokiej temperatury. Wraz z Wami dziękuje za to Bożej Opatrzności i Świętym Patronom naszego kościoła. Na wdzięczność i wielkie uznanie zasługują strażacy (około 60 osób) i policjanci za ich profesjonalność i poświęcenie w gaszeniu pożaru dwóch sąsiadujących z kościołem domów. Dziękuje równie wszystkim tym, którzy w tę właśnie noc modlili się o ocalenie naszego kościoła, a także za słowa i gesty wsparcia, czy też konkretnej pomocy. Oby to wydarzenie umocniło naszą troskę o powierzony nam kościół, a jeszcze bardziej o Kościół, którym jest nasza parafia. Modlitwie, a być może też Waszej dobroduszności polecam rodzinę, która z powodu pożaru utraciła całe swoje mienie.

* Dzisiaj we Francji obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W załączniku przesyłam Wam piękne rozważanie św. Augustyna z okazji tej uroczystości.

* Od jutra ( piątek) rozpoczyna się Nowenna do Ducha Świętego przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Mamy nadzieje, że w tym dniu będziemy mogli już razem sprawować Mszę św. Bardzo Was zachęcam do włączenia się w tą modlitwę. Niech ona będzie wołaniem o duchową odnowę każdego, każdej z nas, naszej parafii, Ojczyzny i całego Kościoła. Prośmy także w tej nowennie o ustanie pandemii. W załączniku przesyłam propozycje nowenny. Chodzi szczególnie o odmówienie każdego dnia Hymnu do Ducha Świętego.

* Po raz kolejny zachęcam Was do skorzystania jeszcze w okresie wielkanocnym ze spowiedzi św. Tą posługą sakramentalną służę jutro (piątek) w kościele Sainte-Ségolène od godz. 18.30 do 19.30 oraz w sobotę od godz. 10.30 do 11.30. W tym czasie na ołtarzu będzie wystawiony Najświętszy Sakrament, spowiadał zaś będę w kaplicy przy zakrystii. Po spowiedzi każdej osobie udzielę Komunii św. Bardzo proszę o zachowanie środków ostrożności. Przypominam również, że do osób w podeszłym wieku czy podwyższonego ryzyka ze względu na stan ich zdrowia, mogę z posługą sakramentalną, udać się osobiście.

Trwając na wzór Maryi i Apostołów w modlitwie Wieczernika, życzę Wam obfitych darów Ducha Świętego.

Jezu, ufam Tobie!

Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam!

Serdecznie pozdrawiam. Z Panem Bogiem.

Ks. Wiesław

-------------

Polska Misja Katolicka, 14, rue des Capucins, 57000 Metz,

tel. 03 87 75 43 88 lub 06 30 07 62 57

e-mail: wieslawt@orange.fr

Kazanie św. Augustyna, biskupa, "O Wniebowstąpieniu Pańskim"

(Kazanie 98, 1-2)

Nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który przyszedł z nieba

W dniu dzisiejszym nasz Pan, Jezus Chrystus, wstąpił do nieba: podążajmy tam sercem razem z Nim.

Mówi nam apostoł Paweł: "Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi". Chrystus wstąpił do nieba, ale nie odszedł od nas. Tak i my już tam jesteśmy razem z Nim, choć jeszcze nie spełniło się w naszym ciele to, co jest nam obiecane.

Chrystus jest już wyniesiony ponad niebiosa; ale nie przestaje cierpieć tu na ziemi, ilekroć w nas, Jego członkach, doznaje sprzeciwu i trudów. On sam daje tego dowód, gdy woła z niebios: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?" oraz: "Byłem głodny, a daliście Mi jeść".

Czemuż to i my tak nie wysilamy się tu na ziemi, aby dzięki wierze, nadziei i miłości, które łączą nas z Nim, z Nim też radować się pokojem niebios? On, który tam przebywa, jest również i z nami; a my, którzy tu jesteśmy, i tam razem z Nim jesteśmy. Chrystus jest i z nami, i w niebie, bo jest Bogiem wszechmocnym i miłującym; my nie możemy przebywać tam, jednakże możemy tam być naszą miłością, ku Niemu.

Nasz Pan nie opuścił niebios, gdy stamtąd przyszedł do nas; nie opuścił też i nas, kiedy znowu tam powrócił. O tym, że tam przebywał, gdy był z nami tu na ziemi, On sam stwierdza tymi słowami: "Nikt nie wstąpił do nieba oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego, który jest w niebie".

To zaś zostało powiedziane dla zaznaczenia jedności zachodzącej pomiędzy Nim, który jest Głową Ciała, a nami, którzy tym ciałem jesteśmy. Tak więc nikt nie mógł tego uczynić, jak tylko On, a my z Nim jesteśmy dzięki temu, że stał się Synem Człowieczym dla nas, a my synami Bożymi przez Niego.

W Liście do Koryntian czytamy: "Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało; tak też jest i z Chrystusem". Nie jest powiedziane: "Tak też jest z Chrystusem", lecz: "Tak też jest i z Chrystusem". A więc, choć wiele jest członków, to jedno tylko jest ciało Chrystusa.

Chrystus zstąpił z nieba w swym miłosierdziu i tamże wstąpił tylko On sam, a my w Nim przez łaskę. Chrystus zstępuje i Chrystus wstępuje. Przez co nie utożsamiamy bynajmniej Chrystusa, jako Głowy, z Jego Ciałem, lecz stwierdzamy jedność Ciała z jego Głową.

SERMON DE SAINT AUGUSTIN POUR L'ASCENSION

« Dieu nous a fait régner aux cieux, dans le Christ Jésus » Aujourd'hui notre Seigneur Jésus Christ monte au ciel ; que notre cœur y monte avec lui. Écoutons ce que nous dit l'Apôtre : Vous êtes ressuscités, avec le Christ. Recherchez donc les réalités d'en haut : c'est là qu'est le Christ, assis à la droite de Dieu. Le but de votre vie est en

haut, et non pas sur la terre. De même que lui est monté, mais sans s'éloigner de nous, de même sommes-nous déjà là-haut avec lui, et pourtant ce qu'il nous a promis ne s'est pas encore réalisé dans notre corps. Il a déjà été élevé au-dessus des cieux ; cependant il souffre sur la terre toutes les peines que nous ressentons, nous ses membres. Il a rendu témoignage à cette vérité lorsqu'il a crié du haut du ciel : Saul, Saul, pourquoi me persécuter ? Et il avait dit aussi : J'avais faim, et vous avez donné à manger. Pourquoi ne travaillons-nous pas, nous aussi, sur la terre, de telle sorte que par la foi, l'espérance, la charité, grâce auxquelles nous nous relions à lui, nous reposerions déjà maintenant avec lui, dans le ciel ? Lui, alors qu'il est là-bas, est aussi avec nous ; et nous, alors que nous sommes ici, sommes aussi avec lui. Lui fait cela par sa divinité, sa puissance, son amour ; et nous, si nous ne pouvons pas le faire comme lui par la divinité, nous le pouvons cependant par l'amour, mais en lui. Lui ne s'est pas éloigné du ciel lorsqu'il en est descendu pour venir vers nous ; et il ne s'est pas éloigné de nous lorsqu'il est monté pour revenir au ciel. Il était là-haut, tout en étant ici-bas ; lui-même en témoigne : Nul n'est monté au ciel, sinon celui qui est descendu du ciel, le Fils de l'homme, qui est au ciel. ~ Il a parlé ainsi en raison de l'unité qui existe entre lui et nous : il est notre tête, et nous sommes son corps. Cela ne s'applique à personne sinon à lui, parce que nous sommes lui, en tant qu'il est Fils de l'homme à cause de nous, et que nous sommes fils de Dieu à cause de lui. C'est bien pourquoi saint Paul affirme : Notre corps forme un tout, il a pourtant plusieurs membres ; et tous les membres, bien qu'étant plusieurs, ne forment qu'un seul corps. De même en est-il pour le Christ. Il ne dit pas : le Christ est ainsi en lui-même, mais il dit : De même en est-il pour le Christ à l'égard de son corps. Le Christ, c'est donc beaucoup de membres en un seul corps. Il est descendu du ciel par miséricorde, et lui seul y est monté, mais par la grâce nous aussi sommes montés en sa personne. De ce fait, le Christ seul est descendu, et le Christ seul est monté ; non que la dignité de la tête se répande indifféremment dans le corps, mais l'unité du corps ne lui permet pas de se séparer de la tête.